Tuesday, August 3, 2010

Hilang sgalanya

Hampir 7bln idup ini tseksa menanti pada yg tidak pasti,
Stiap saat aku cuba utk kuatkan diri ku utk melupakan diri nya,
Tp tidak aku mampu,
Diri nye stiasa bmain di fikiran ku,
Aku masih trasa marah bila dia bsama org lain,
Sedangkan aku n dia sudah tiada apa lg,
Aku masih mngangap diri nya sbahagian diri ku,
Sukar buat ku utk mngangap diri nya bukan utk ku,
Aku buntu dgn semua ini,
Aku kaku dgn semua ini,
Hidup aku ibarat tidak bgerak dan thenti dgn pnantian ini,
Sgala semangat ku tkubur,
Kejaya yg aku impikan tidak aku kejar kan lg kerna,
Sgala diri ku mngejar diri nya,
Mudah bg semua mngatakan lupakan nya,
dan mulakan hidup baru n kejarkan kejaya yg aku impikan dulu,
Kejaya yg aku kejarkan slama ini hanya la utk diri nya,
Tp skrg dia tiada lg,
Sgalanya punah buat aku,
Aku abaikan sgalanya,
Kjaya ku,
Impian ku,
Sgalanya........
Maafkan aku ibu n ayah
Kerna aku mngecewakan diri mu,
Aku tidak mampu dan tidak punya daya utk meneruskan impian kamu,
Utk mlihat diri ku bjaya dalam kjaya ku,
Aku harap kamu faham aku dan berikan la aku sdikit masa utk mbetulkan kadaan aku,
Bila tiba masa nya aku tak kan kecewakan kamu lg,
Maafkan aku ibu n ayah....

1 comment:

eZiRa aZRa said...

setiap yg berlaku pasti ader hikmah di sebalik nya....azim percaya abgejat leh lakukan..kite ader 1 matlamat dan 99 cara...